“ မီဒီယာသမားဟူသည္ အခြင္႔ထူးခံလူတန္းစားမ်ား(လံုး၀) မဟုတ္”

From:မဟာေၾကာင္...

မီဒီယာသမား သတင္းသမားေတြကို Watch Dog အိမ္ေစာင္႔ေခြးလို႔ေခၚၾကပါတယ္။ အိမ္ကိုေစာင္႔ၾကည္႔ၿပီး ေခြးသဘာ၀အတိုင္း ဟိန္းတန္ဟိန္း ေဟာက္တန္ေဟာက္ေပါ႔ေလ။ တစ္ခုရွိတာက လူရိပ္ျမင္တိုင္း ေဟာင္လို႔မျဖစ္သလို ဒီေခြးရဲ႔ အဓိကက်င္႔၀တ္က ကိုက္လို႔မရတာပါပဲ။ အဲဒီအတြက္လည္း ေလ႔က်င္႔ရတယ္၊ သင္ယူရတယ္။ ကိုယ္႔တာ၀န္ကိုယ္သိရပါတယ္။

သတင္းသမားဆိုတာ အစိုးရနဲ႔ျပည္သူၾကားက ေပါင္းကူးတံတားပါ။
ဥပေဒျပဳေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ တရားစီရင္ေရးဆိုတဲ႔ တိုင္းျပည္ကိုေထာက္မထားတဲ႔ မ႑ိဳင္ၾကီးသံုးရပ္အျပင္ ျပည္သူဆိုတဲ႔ တိုင္းျပည္ရဲ႔ အေရးအပါဆံုးစြမ္းအားစုၾကီးကိုလည္း ေစာင္႔ၾကည္႔ရပါတယ္။
ဥပေဒျပဳျခင္းရဲ႔ မွ်တမႈ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးရဲ႔ ေျဖာင္႔မတ္မႈ၊ တရားစီရင္ေရးရဲ႔ မွန္ကန္မႈတို႔မွာ တိမ္းပါးတဲ႔အခ်က္ေတြရွိမရွိ ေစာင္႔ၾကည္႔ၿပီး ေဖာ္ထုတ္တင္ျပရတယ္။ ျပည္သူကိုအသိေပးရတယ္။ ျပည္သူ႔ဘက္က မွားယြင္းတာ၊ ရသင္႔တဲ႔အခြင္႔အေရးမရတာ၊ ျပဌာန္းထားတဲ႔ဥပေဒနဲ႔အညီ မခံစားရတာ စသျဖင္႔ လိုအပ္တာေတြကို ေဖာ္ထုတ္တင္ျပရပါတယ္။

အဲဒီအတြက္ မွန္ကန္ရတယ္၊ အဂတိကင္းရတယ္၊ မွ်တရတယ္၊ တာ၀န္ယူစိတ္ရွိရတယ္၊ ရဲရင္႔ရတယ္၊ ခိုင္မာတဲ႔ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ အယူအဆဟာ အေရာင္အစြန္းကင္းရတယ္။

အဲဒီအတြက္ ျပည္သူေရာ အစိုးရေရာ ႏွစ္ဘက္စလံုးက ယံုၾကည္တယ္။ စိတ္ခ်တယ္။ အားကိုးတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ သတင္းသမားေတြက စတုတၳဳမ႑ိဳင္ ဆိုၿပီးေတာ႔ ကိုယ္႔ရပ္တည္မႈကိုယ္ ခံယူထားၾကပါတယ္။ အင္မတန္ခံ႔ညားတဲ႔ေခါင္းစဥ္ပါ။
ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ မခံယူရဲပါဘူး။ အဲဒီလိုျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနတုန္းပဲလိုေတာ႔႔ ခံယူထားပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆို ကၽြန္ေတာ္တို႔
စတုတၳမ႑ိဳင္လို႔ေျပာနိုင္တဲ႔ သတင္းမ်ိဳးနဲ႔ အားထုတ္မႈမ်ိဳးေတြ လုပ္မျပနိုင္ေသးလို႔ပါပဲ။

ကၽြန္ေတာ္က ဆရာၾကီးမဟုတ္ပါ။ ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္႔စကားကို ကၽြန္ေတာ္တာ၀န္ယူမႈအျပည္႔ရွိပါတယ္။ ယံုၾကည္တာကိုေျပာဖို႔လည္း မေၾကာက္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သတင္းေထာက္အမ်ားစုဟာ အခုထိ စာမူခနဲ႔ ပိုက္ဆံရဖို႔ အတြက္ပဲ ၾကိဳးစားေနၾကတုန္းပါ။ ဒီေနရာမွာ တစ္တိုက္ခ်င္းဆီရဲ႔
လစာေပးေခ်မႈ ကန္႔သတ္မႈေတြအရ ရပ္တည္မႈအတြက္ ပိုက္ဆံကို မျဖစ္မေနရွာရတာ ျပႆနာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေရးေနတဲ႔
သတင္းေတြက အေပၚကေရးခဲ႔သလို ျပည္သူအမွန္တကယ္သိခ်င္တာေတြလား။ သူတို႔လိုလားခ်က္ေတြလား၊ အစိုးရကို ေထာက္ျပေ၀ဖန္တာေတြလား။ အနည္းဆံုး ဖတ္ၿပီး အသိဥာဏ္တစ္ခုခု ဒါမွမဟုတ္ အေတြးတစ္ခုခု ဒါမွမဟုတ္ ေဖ်ာ္ေျဖမႈတစ္ခုခုေပးလိုက္နုိင္လား။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ျပႆနာေတြကိုေထာက္ျပနိုင္လား။ ဘာေတြျဖစ္လာနုိင္တယ္လို႔ ျပည္သူနဲ႔အစိုးရ သတိထားမိေအာင္ သံုးသပ္ျပနိုင္ၿပီလား။ ဘ ေျခာက္လံုးနဲ႔တင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တာ၀န္ေက်ၿပီလား။ ဒီသတင္းကိုငါေရးလိုက္ရင္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈဘာျဖစ္နိုင္မလဲ ဆိုတာမ်ိဳးေတြးမိၾကလား။

ကိုယ္ေတာ႔စာမူခရမယ္။ ဒါေပမယ္႔ ေနာက္ဆက္တြဲ ေစာင္႔ထိန္းရမယ္႔ အေၾကာင္းနဲ႔အက်ိဳးဆက္ေတြျဖစ္နိုင္လို႔ မေရးဘဲ ထားလိုက္မိၿပီလား။ ေသခ်ာတာကေတာ႔ စာမ်က္ႏွာျပည္႔ဖို႔ထက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပို ေဖာက္ထြက္မလာနိင္ေသးတာပါပဲဗ်ာ။
အခုေတာ႔ သတင္းရရင္ၿပီးေရာ ေရးထည္႔လိုက္တာပါပဲ။ အယ္ဒီတာအမ်ားစုကလည္း ထူးရင္ၿပီးေရာ ထည္႔လိုက္တာပါပဲ။ ပိုဆိုးတာက မီဒီယာသမားအမ်ားစု ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္ေပါ႔ေလ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ေသြးနထင္ေရာက္ေနၾကတာပါ။ တစ္ခုခုဆို ငါသတင္းေထာက္ပဲဆိုတဲ႔ မာန္နဲ႔ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အခြင္႔အေရးယူမိတတ္ၾကတယ္။ ငါေရးလိုက္တာ ဟိုလူေတာ႔ကြဲပဲေဟ႔။ ငါမလုပ္ခ်င္လို႔ကြာ ဒီလူျပဳတ္သြားမယ္။ ဒါအဂတိလိုက္စားတာပဲမဟုတ္လားဗ်ာ။ အရာရာကို တတ္သိနားလည္သလို ျပဴမူလုပ္ေဆာင္ေနၾကတာေတြကေရာ အႏၱရာယ္မဟုတ္ဘူးလားဗ်ာ။

မီဒီယာသမားဆိုတာ သာမန္လူပါပဲ။ ျပည္သူနဲ႔ေတာင္ပိုနီးစပ္ရဦးမယ္။ ျပည္႔သူ႔အသံကို ပိုေတာင္ နားစြင္႔ရဦးမယ္။ ဘာျဖစ္တယ္ ဘာေျပာတယ္ဆိုတာေလာက္နဲ႔ ပဲသတင္းတစ္ပုဒ္ကိုတည္ေဆာင္ေနၾကေသးတဲ႔အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ စတုမ႑ိဳင္လို႔ ေျပာရမွာရွက္ပါတယ္။ မၾကာခင္မွာလည္း အထက္နဲ႔ေအာက္သတင္းသမားေတြ ကြဲၾကဦးမယ္။ စာေပစိစစ္ေရးရွိေနစဥ္က အရာရာကို သူ႔ေၾကာင္႔လို႔ လက္ညွိဳးထိုးခဲ႔ၾကပါတယ္။ အခု စာေပစိစစ္ေရးမရွိေတာ႔ပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ သတင္းသမားေတြ အယ္ဒီတာေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားျပည္႔သူအတြက္ ၊ တိုင္းျပည္အတြက္ ထူးထူးျခားျခားလုပ္ျပနိုင္ခဲ႔ၿပီလဲ။

သတင္းရင္းျမစ္ေတြအမ်ားၾကီးရွိရံု၊ သတင္းျဖစ္ေအာင္ေရးတတ္ရံုေလာက္နဲ႔
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ အေရးပါအရာေရာက္ေနတဲ႔သူေတြလို ယူဆေနတဲ႔ထင္တစ္လံုးေတြကို အျမန္ဆံုးရပ္သင္႔ၿပီထင္ပါတယ္။
မဟုတ္ရင္ ေနာင္လာမယ္႔ ငါးႏွစ္ေလာက္မွာတင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႔ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔ရ႔ဲ သတင္းေတြကိုဖတ္ၿပီး ေလွာင္ျပံဳးျပံဳးေနမွာ ျမင္ေယာင္ေသးေတာ႔ဗ်ာ။

သတင္းသမားေတြကို Watch Dog အိမ္ေစာင္႔ေခြးလို႔ေခၚၾကပါတယ္။
အဲဒီေခြးက မည္းမညး္ျမင္ေဟာင္ခြင္႔မရွိသလို၊ မၾကိဳက္တိုင္းလည္း ကိုက္လို႔မရပါဘူး။ အဲဒီအတြက္သင္ယူရပါတယ္။ ဟုတ္ကဲ႔ ေခြးေကာငး္ရင္သင္လို႔ရပါတယ္။ တစ္ခုပဲ ဗီဇမေကာငး္ရင္ေတာ႔ --
၀မ္းနညး္ပါသည္ေပါ႔ဗ်ာ--။

(ေမာင္ေက်ာက္ခဲ အဖြဲ႔)
__________________________________________________________________