ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ ေဘာဂေဗဒစနစ္ကို ထိန္းေက်ာင္းကိုင္တြယ္မယ္ဆိုရင္

....
                ဟိုယခင္ကတည္းက ေဘာဂေဗဒပညာရွင္ေတြရဲ႕ ေတြးေခၚႏိုင္စြမ္းေတြနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕သီအိုရီေတြဟာ လူ႔ေဘာင္ေလာကကို အၾကီးအက်ယ္ေျပာင္းလဲေစခဲ့ေၾကာင္းကို သတိျပဳခဲ့မိပါတယ္။အထူးသျဖင့္ ASEAN ,AFTA နဲ႔ပတ္သတ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ၊Trade Theory(ကုန္သြယ္မႈဆိုင္ရာ သီအိုရီ) ေတြကိုေလ့လာ ဆည္းပူးရခ်ိန္မွာ သိရွိခံစား လိုက္ရပါတယ္။ အခုCommonding Hight Documentary အေခြကို ၾကည့္ရႈျပီး ခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ္ထင္တာထက္ ပိုဆိုးပါလား... လို႔သိလိုက္ရပါတယ္။ ဂၽြန္ေမးနပ္စ္ကိန္း ဆိုတဲ့ေဘာဂေဗဒ ပညာရွင္ၾကီးက အရင္းရွင္ စနစ္ကို အစိုးရရဲ႕ အထိန္းအကြပ္ေလးနဲ႔ ရွိေစခ်င္ပါတယ္။ ဖက္ရက္ဒရစ္ေဟးယက္ လို႔ေခၚတဲ့ ေဘာဂေဗဒပညာရွင္ၾကီး ကေတာ့ အရင္းရွင္စနစ္ကို ေစ်းကြက္ရဲ႕ အလိုအတိုင္း လြတ္လပ္စြာ စီးဆင္းခြင့္ ျပဳေစခ်င္ပါတယ္။  ဒီပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္ဦးရဲ႕ အယူအဆ သေဘာထားေရးရာေတြဟာ ကမၻာၾကီးတစ္ခုလံုးရဲ႕ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရးေတြအေပၚကို ၾကီးစြာေသာ အရွိန္အဟုန္နဲ႔ ရိုက္ခတ္ျပီး လူတစ္ေယာက္ျခင္းရဲ႕ဘဝ၊ မိသားစု ေတြရဲ႕ဘဝအေထြေထြႏွင့္ ႏိုင္ငံေတြတစ္ခုျခင္း ဆီရဲ႕အေပၚကို ေကာင္းေသာ အက်ိဳးဆက္ေတြေရာ ခံစားရခက္တဲ့ေဝဒနာေတြေရာကို ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။

ဂၽြန္ေမးနပ္စ္ကိန္းက ကမၻာ့စီးပြားပ်က္ကပ္ၾကီးေတြျဖစ္ရင္၊ႏိုင္ငံေတြမွာ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ အက်ပ္ အတည္းေတြ ျဖစ္ရင္၊ႏိုင္ငံတကာစီးပြားပ်က္ကပ္ေတြၾကံဳရင္....ဘာ့ေၾကာင့္ျဖစ္တာလဲ..၊ဘယ္လိုဆယ္ယူမလဲ... ဆိုတဲ့ဘက္ကေန ေတြးေခၚျပီး.. သံုးသပ္ခ်က္ေတြကို အေပၚစီးကေနျခံဳၾကည့္တဲ့ Macroeconomic (တစ္ႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာနဲ႔ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းအားလံုးရဲ႕ ဘ႑ာေရးနဲ႔ ေငြေၾကးဆိုင္ရာေတြကို အေပၚစီး ကေနျခံဳငံု ေလ့လာျပီး မူဝါဒမ်ား ခ်မွတ္ျခင္း)နဲ႔Macroeconimic စီးပြားေရးဆိုင္ရာ ေဝါဟာရသစ္ေတြ ကို တီထြင္ခဲ့ပါတယ္။ကိန္းစ္ရဲ႕''စီးပြား ပ်က္ကပ္ကို ဘယ္လို ဆယ္တင္မလဲ...''ဆိုတဲ့ သီအိုရီနဲ႔ေတြးေခၚမႈေတြက လက္ေတြ႔ က်ျပီးေအာင္ျမင္တဲ့ အေျဖကို ရေစခဲ့ ပါတယ္။ မဟာစီးပြားပ်က္ကပ္ၾကီးကေန ကမၻာၾကီးကို ဆယ္ထုတ္တြန္းယူႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ခုခ်ိန္ထိ ေခတ္မီေနတဲ့ ကမၻာ့ဘဏ္၊ IMF ဆိုတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းၾကီးေတြ တည္ေထာင္ေတာ့လည္း ကိန္စ္းရဲ႕Idealism ဝါဒနဲ႔လူသားခ်င္းစာနာမႈ ဝါဒေတြကိုခ်ီးက်ဴးခဲ့ၾကပါတယ္။

               ကိန္းစ္ရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြကို ဆန္႔က်င္တဲ့ အျမင္နဲ႔ အေတြးအေခၚရွိတဲ့ ေဘာဂေဗဒပညာရွင္ေတြ လည္းရွိၾကပါတယ္။ေစ်းကြက္ရဲ႕လြပ္လပ္မႈက အလုပ္ျဖစ္ျပီး အစိုးရရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္မႈက အလုပ္မျဖစ္ဘူးလို႔ ယံုၾကည္တဲ့ လူးဝစ္ဘြန္မိုက္ဆိုတဲ့ေဘာဂေဗဒပညာရွင္ၾကီးရဲ႕ အေတြးအေခၚေတြကို ဖရက္ဒရစ္ေဟးယက္ ဆိုတဲ့ေဘာဂေဗဒပညာရွင္ကလည္းလက္ခံယံုၾကည္ခဲ့ပါတယ္။ကိန္းစ္ရဲ႕အယူအဆေတြဟာ အနာဂတ္အတြက္ ေျခလွမ္းမွားၾကီးေတြပဲလို႔ သူတို႔ေတြက ယံုၾကည္ခဲ့ပါတယ္။

 ေက်းပိုင္ကၽြန္ပိုင္စနစ္ဆီသို႔ဆိုတဲ့ စာအုပ္ကို ထုတ္ေဝျပီး ကိန္းစ္ရဲ႕သီအိုရီေတြကို အလဲထိုးဖို႔ၾကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ဖရက္ဒရစ္ေဟးယက္တို႔ေတြရံႈးနိမ့္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း အေတာ္ၾကာ ၁၉၇၃ခုႏွစ္ျဗိတိန္မွာ  မာဂရက္သက္ခ်ာ အစိုးရတက္လာျပီး ေဟးယက္ရဲ႕ စာအုပ္ကိုကိုင္ျပီး ဒါဟာသူ႕ရဲ႕ယံုၾကည္ခ်က္ပါပဲလို႔ ေျပာတဲ့ အခ်ိန္ထိတိုင္ေအာင္ ေဟးယက္က သူမွန္ကန္ေၾကာင္းကမၻာကသိဖို႔ ေစာင့္စားခဲ့ရပါတယ္။မာဂရက္သက္ခ်ာဟာ ေဟးယက္ရဲ႕သီအိုရီေတြအတိုင္း ျဗိတိန္ႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးကို ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ျပဳျပင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုေျပာင္းလဲတည္ေဆာက္ရာမွာ ေထာက္ခံသူအနည္းငယ္နဲ႔ ကန္႔ကြက္သူ မ်ားစြာၾကား ကေန မာဂရက္က သူမရဲ႕ ယံုၾကည္မႈေတြ မွန္ကန္ ေၾကာင္းျပသျပီး ျဗိတိန္ႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးကို ဦးေမာ့ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ မာဂရက္နဲ႔ျဗိတိန္ႏိုင္ငံကို အားက်ျပီး စီးပြားေရးေပၚလစီေတြကို လိုက္လံျပဳျပင္ခဲ့ၾကတဲ့ ႏိုင္ငံေတြ ဟာလည္း ေအာင္ျမင္မႈေတြ အလံုးအရင္း ရရွိလာၾကပါတယ္။

                ဒီလိုနဲ႔ တစ္ကမၻာလံုးမွာ ေဟးယက္တို႔ရဲ႕ ေစ်းကြက္ကိုသူ႔အလိုတိုင္း စီးဆင္းခြင့္ျပဳေစတဲ့ ပညာရပ္နဲ႔ပညာရွင္ေတြအားေကာင္းလာျပီး ေအာင္ျမင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာမွာလည္းဒီေဘာဂေဗဒစနစ္ကို လိုက္နာ အတုယူၾက၊က်င့္သံုးခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မၾကာခင္ကပဲ အလန္ဂရင္းစပန္ဦးေဆာင္တဲ့ အေမရိကန္ ဗဟိုဘဏ္ရဲ႕ လြဲမွား တြက္ခ်က္က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ ေငြေၾကးဆိုင္ရာ ေပၚလစီေၾကာင့္ အေမရိကန္မွာ စီးပြား ပ်က္ကပ္ၾကီး ၂၀၀၈ခုႏွစ္မွာ ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။ ဒါကိုဘာနဲ႔ျပန္ကုစားမလဲ ဆိုတဲ့အခါမွာ ဂၽြန္ေမးနပ္ကိန္းစ္ ရဲ႕ သီအိုရီေတြ တစ္ပါတ္ျပန္ေက်ာ့ ေရာက္ရွိလာပါတယ္။ ေဘာဂေဗဒပညာရွင္ေတြဟာ မ်က္ေမွာက္ေခတ္သစ္နဲ႔ လိုက္ေလ်ာ ညီေထြတဲ့ သီအိုရီ အသစ္ေတြကို ထပ္မံတီထြင္ႏိုင္ျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း မီးေမာင္းထိုးျပ ခံလိုက္ရသလို၊ေဝဖန္မႈေတြလည္း ခံခဲ့ရ ပါတယ္။

             ဒါဆိုရင္ ကၽြန္မစဥ္းစားမိတာက ကိန္းစ္က မွန္သလား...?။ေဟးယက္ကမွန္သလား...?။ဒါမွမဟုတ္ရင္ ကိန္းကပိုေတာ္သလား...?။ေဟးယက္ကပိုေတာ္သလား...?။သူတို႔ႏွစ္ဦးရဲ႕သီအိုရီေတြနဲ႔မတူတဲ့၊ပိုျပီးလည္း ေကာင္းတဲ့တျခားေသာ သီအိုရီေတြရွိေသးသလား...?။ ကိန္းစ္ကမွန္ျပီးေတာ့ မွားသြားတာလား...?။ ေဟးယက္က မွားျပီးေတာ့မွ မွန္သြားတာလား...?။ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံေတာ္စီးပြားေရးတိုးတက္ေစဖို႔ အတြက္ေရာ ဘယ္သီအိုရီကို က်င့္သံုးဖို႔လိုတယ္လို႔ထင္ပါသလဲ။ တကယ္ေတာ့ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုပါပဲလို႔ ကၽြန္မ ထင္ျမင္မိပါတယ္။ အျမဲတမ္း ေျပာင္းလဲေနတာ အခ်ိန္ပါပဲ။အဲဒီအခ်ိန္ကာလ အပိုင္းအျခားေတြအလိုက္ တျခားေသာ က႑ေတြႏွင့္မတူညီတဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြၾကားမွာ လိုက္ေလွ်ာညီေထြရွိမယ့္သီအုိရီကို သံုးစြဲဖို႔ပဲ လိုအပ္တယ္လို႔ထင္ပါတယ္။

               အေျခအေနနဲ႔ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို သံုးသပ္ျပီးရင္ ကိန္းစ္ရဲ႕သီအိုရီနဲ႔ေျဖရွင္းၾကမလား..?။ ေဟးယက္ရဲ႕ သီအိုရီနဲ႔ ေျဖရွင္းၾက မလား..?။တျခားေရာ ဘာသီအိုရီေကာင္းေတြရွိေသးသလဲ..?။ဆိုတာေတြကို စဥ္းစားဖို႔ပဲလိုတယ္ထင္ပါတယ္။ကိန္းစ္မွန္တယ္...လက္ခုပ္တီးေပးလိုက္ၾက။ကိန္းစ္မွားသြားျပီ...ပစ္ပယ္ထား လိုက္ၾက။ေဟးယက္မွားတယ္...ဖယ္က်ဥ္ထားလိုက္ၾက။ေဟးယက္မွန္သြားျပီ...ဝိုင္းျပီးၾသဘာေပးၾက။ ဆိုတဲ့ စဥ္းစားေတြးေခၚမႈမ်ိဳး၊ သံုးသပ္မႈမ်ိဳးေတြထက္ ဘယ္အေျခအေနမွာ ကိန္းစ္ရဲ႕အဆိုက အက်ိဳးျဖစ္ထြန္း ေစျပီး ေဟးယက္ရဲ႕ အဆိုေတြက ဘယ္ကာလေတြမွာ ပိုျပီးအက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေစသလဲ.. လို႔သာစဥ္းစားသင့္ တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ကိန္းစ္ လည္းမဟုတ္ ေဟးယက္လည္း မဟုတ္တဲ့ မထင္ရွားတဲ့ ေဘာဂေဗဒသမား တစ္ေယာက္က ထုတ္တဲ့ သီအိုရီတစ္ခုကို ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံရဲ႕အနာဂတ္အတြက္ သံုးသင့္ရင္လည္း သံုးရမွာပါ။ ကၽြန္မတို႔မွာ ပုဂၢိဳလ္စြဲေတြ၊ပုဂၢိဳလ္ေရးကိုးကြယ္မႈေတြကို ေလွ်ာ့ခ်ျပီး လူမွန္သမွ်အေပၚ အထင္ေသးခ်င္တဲ့စိတ္၊ အထင္ၾကီးခ်င္တဲ့စိတ္ေတြကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ႏိုင္ဖို႔ လိုေနပါတယ္။

             ျမန္မာႏိုင္ငံစီးပြားေရး ျပန္လည္ဦးေမာ့ေစဖို႔ဆိုရင္ ႏိုင္ငံေတာ္ဗဟိုဘဏ္အတြက္ ဥကၠဌေကာင္း တစ္ေယာက္ကိုရွာေဖြဖို႔လိုအပ္ေနပါတယ္။ဒီဥကၠဌေနရာအတြက္ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့လူေတြကို ေရြးခ်ယ္ ရပါမယ္။ အဲဒီေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို လႊတ္ေတာ္ေရးရာေကာ္မတီေတြေရွ႕မွာ ေမးျမန္းစစ္ေဆး ၾကားနာ ျပီးေတာ့မွ စကာတင္တစ္ေယာက္ကို ေရြးခ်ယ္ေစခ်င္ပါတယ္။ ဒီေရြးခ်ယ္မႈမွာ ''ကိုယ့္လူ၊သူ႔လူ''ဆိုတဲ့ ဘက္လိုက္မႈေတြ.. ''ငါတို႔ေျပာရင္၊ဖိအားေပးရင္ နားေထာင္မယ့္ လူလိမၼာေလးျဖစ္ဖို႔ လိုတယ္'' ဆိုတဲ့ အေတြးေတြ..မပါဝင္ဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။

အဓိကအေရးၾကီးတာကေတာ့ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ဟာ ကမၻာလံုးဆိုင္ရာ စီးပြားေရးနဲ႔ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနေတြ၊ အာရွ ႏိုင္ငံေတြကစီးပြားေရးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနေတြ အာဆီယံ ေဒသတြင္းက စီးပြားေရးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာ အေျခအေနေတြကို ေလ့လာသံုးသပ္ႏိုင္ရပါမယ္။ အဲလိုေလ့လာ သံုးသပ္ျပီးရင္ ''အေျခအေနေကာင္းေတြမွာ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ ဘယ္လိုအျမတ္ထုတ္ ယူႏိုင္မလဲ... အေျခေနမေကာင္းရင္ ဘယ္လိုကာကြယ္ေပးမလဲ...'' ဆိုတာေတြကို ေဝဖန္သံုးသပ္ႏိုင္စြမ္းေတြ ရွိရပါမယ္။ လုပ္ရဲကိုင္ရဲရွိရပါမယ္။ ''တျခားေဘာဂေဗဒသမားေတြ လည္း ဒီလိုလုပ္ၾကတာပဲ..က်ဳပ္လည္းဒီလို လုပ္ခဲ့တာပဲ သူ႔ဟာသူျဖစ္သြားတာေတာ့ က်ဳပ္လည္းမတတ္ႏိုင္ဘူး..'' ဆိုတဲ့လူစားမ်ိဳးျဖစ္လို႔မရပါဘူးးး။

              
   ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးအေဆာက္အအံုေလးရဲ႕ထုထည္ပမာဏက ေသးေကြးပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး တစ္ခုခုလႈပ္လိုက္တိုင္း ရမ္းခါသြားေလ့ရွိတဲ့ ဥပမာေတြ တစ္ျပံဳၾကီး ရွိပါတယ္။ ေလွငယ္ေတာ့ လိႈင္းၾကီးတဲ့ဒဏ္ကိုမခံႏိုင္တဲ့သေဘာေလးပါ။ ဒီေတာ့ဦးေဆာင္ပဲ့ကိုင္သူရဲ႕ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ ၾကံရည္ဖန္ရည္ ေတြနဲ႔ သတၱိက တကယ္ကိုလိုအပ္ပါတယ္။

 ကၽြန္မေရးတဲ့ စီးပြားေရးဆိုင္ရာေဆာင္းပါးေတြဟာ ဘာသာျပန္ေတြ ကို ကူးယူေဖာ္ျပထားျခင္းမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ေဘာဂေဗဒသမားမဟုတ္တဲ့ သာမန္ျပည္သူေတြနဲ႔ တျခားဘာသာရပ္ဆိုင္ရာ ပုဂၢိဳလ္ေတြ နားလည္လြယ္ေစမယ့္ ျပည္တြင္းျဖစ္ဥပမာေတြနဲ႔ပဲ ေရးေပးခ်င္တာပါ။ ဒီစာကိုေရးဖို႔အတြက္ ကိန္စ္းနဲ႔ ေဟးယက္ရဲ႕ စာေတြ သီအိုရီေတြ အမ်ားၾကီးျပန္ဖတ္ အထပ္ထပ္သံုးသပ္ျပီး  အခ်ိန္ယူျပီးမွ ေရးထားတာပါ။ ပ်င္းဖို႔ေကာင္းတဲ့ စာေတြ႔ေတြကို လံုးဝထည့္မေရးခ်င္ ပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ပတ္ဝန္းက်င္က အေၾကာင္းအရာေတြနဲ႔ နားလည္လြယ္ေအာင္ပဲ ေရးခ်င္ပါတယ္။

                       
ကၽြန္မတို႔ေတြဟာ သိသင့္သိထိုက္တဲ့ စီးပြားေရးဆိိုင္ရာ လုပ္ပံုကိုင္ပံုေလးေတြကို မသိရင္ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ဘဝမွာကိုယ္ပိုင္စီးပြားရွာတဲ့အခါေရာ၊ဝန္ထမ္းလုပ္တဲ့အခါမွာေရာ၊ကိုယ့္ကိုကုိယ္စားျပဳမယ့္ ျပည္သူ႕ ကိုယ္စားလွယ္ ေတြကို ေရြးခ်ယ္တဲ့အခါေတြမွာေရာ အလကားေနရင္း ဆံုးရံႈးမႈေတြ ၾကံဳေတြ႔ရပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးေဘာဂေဗဒ ဆိုတာဟာ လူတစ္ဦးခ်င္းဆီရဲ႕ ဘဝေတြကိုတိုက္ရိုက္သက္ဆိုင္ ရိုက္ခတ္ေနပါတယ္။ ကၽြန္မက တစ္ခုခုကို နားလည္ သေဘာေပါက္မႈမရွိရင္ စာက်က္လို႔မွတ္လို႔မရတဲ့ အက်င့္ဆိုးတစ္ခုရွိပါတယ္။ နားလည္ သြားရင္ က်က္စရာ မလိုေတာ့ဘူး ျဖစ္သြားပါတယ္။ စစ္စစ္ေပါက္ေပါက္လူျပိန္းနားလည္သလိုလည္သြားမွ ေက်နပ္တဲ့သေဘာေလးေတြရွိပါတယ္။အဲဒီအက်င့္ဆိုးေၾကာင့္ ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ႏိႈင္းျပီး ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ ကိုယ္ေရးတဲ့အခါမွာလည္း ဆရာၾကီးလုပ္သလို ရွင္းျပတ့ဲ အေရးအသားေတြေတြ႔ရင္ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါလို႔လည္း ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။                                                                                              
                                                                                  ေနထက္ထက္ေအာင္  

    (ေမာင္ေက်ာက္ခဲ အဖြဲ႔)